• พิพิธภัณฑ์เมฟลานา (Mevlana Museum) เมืองคอนยา
• เดิมเป็นสถานที่นักบวชในศาสนาอิสลามทำสมาธิ (Whirling Dervishes) โดยการเดินหมุนเป็นวงกลมขณะฟังเสียงขลุ่ย ก่อนไปทำการหมุนต้องอดอาหาร มีการเข้าห้องฝึกทรมานร่างกายเป็นเวลา 1,0001 คืน ก่อนที่จะไปหมุนได้ ผู้ที่มีสมาธิมากตัวจะลอยขึ้นเมื่อหมุนไปช่วงเวลาหนึ่ง
• ส่วนหนึ่งของพิพิธภัณฑ์เป็นสุสานของเมฟานา เจลาเลดดิน ภายนอกเป็นหอทรงกระบอกปลายแหลมสีเขียวสดใส ภายในประดับประดาฝาผนังแบบมุสลิม โดยใช้สีมากมายตระการตา ซึ่งหาชมได้ยาก และยังเป็นสุสานสำหรับผู้ติดตาม สานุศิษย์ บิดา และบุตรของเมฟลานาด้วย
• เมฟลานา เจลาเลดดิน รูมี (Mevlana Celaleddin Rumi) เกิดที่ประเทศอัฟกานิสถาน เมื่อปี ค.ศ. 1207 บิดาเป็นนักปราชญ์ ท่านเดินทางไปทั่ว สุดท้ายจึงมาตั้งรกรากอยู่ตุรกี เมฟลานาได้เข้ารับตำแหน่งอาจารย์ทางปรัชญาประจำราชสำนักแห่งกษัตริย์อาเลดดิน เคย์โคบาท และได้รู้จักกับนักบวชในศาสนาอิสลามคือ เชมซี เทบริซลิ (Schemsi Tebrizli) ทั้งสองร่วมกันคิดวิธีทำสมาธิโดยเดินหมุนเป็นวงกลม
• เมฟลานา ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อในวันที่ 17 ธันวาคม ค.ศ.1271 และทุกปีในวันนี้จะมีการเฉลิมฉลองที่สุสานเมฟลานา แนวคิดของเมฟลานานั้น เชื่อมั่นในความอดทน ความรัก การเคารพในเสรีภาพของผู้อื่น และสนับสนุนครอบครัวผัวเดียวเมียเดียว
• พิพิธภัณฑ์ Koyunoglu Muze จัดแสดงวัตถุที่มีคนบริจาคมา อาทิ สัตว์สตัฟฟ์ อาวุธ เครื่องประดับ แก้ว ภาพถ่ายเมืองคอนยา และนาฬิกา
• สุลต่านฮานี (Sultanhani) เป็นที่พักกองคาราวานในอดีต ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านสุลต่านฮานี สร่างโดยสุลต่านอาเลดดิน เคย์โคบาท ราวศตวรรษที่ 13 ประตูทำด้วยหินอ่อนสกัดลวดลายโบราณ ตรงกลางเป็นสุเหร่า ส่วนบริเวณอื่นจัดเป็นครัว ห้องน้ำ และห้องนอน
• ชาทัลเฮอยุก (Catal Hoyuk) ห่างจากเมืองคอนย่าไปทางตะวันออกเฉียงใต้ 50 กิโลเมตร เป็นที่ตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ยุคหิน ที่อาศัยใน 6,800-5,500 ปีก่อนคริสกาล เมื่อปี ค.ศ.1958 นักโบราณคดีชาวอังกฤษได้ค้นพบบ้านที่ทำจากดินเหนียวและของใช้ในบ้าน ตลอดจนรูปปั้นเทพธิดาพุงพลุ้ย
• สุเหร่าอาเลดดิน (Alaaddin Cami หรือ Merkez) เริ่มสร้างโดยสุลต่านเมสุท (Mesut) แล้วเสร็จในสมัยสุลต่านอาเลดดิน เคย์โคบาท หลังคาเป็นไม้ซุงและมีเสารองรับ 42 ต้น ด้านขวาเป็นที่ฝังพระศพสุลต่านแห่งเซลจุก 8 พระองค์ และพระบรมศานุวงศ์

• เมืองอังการา (Ankara หรือ Enguru)
• ราว 1,200 ปีก่อนคริสตกาล ฮิตไตต์ตั้งชื่อเมืองเล็กที่มั่งคั่งเมืองหนึ่งว่า อังคูวาซ (Ankuwash) ความมั่งคั่งของเมืองนี้เกิดจากทะเลที่เป็นกึ่งกลางของเส้นทางการค้า ทั้งทิศเหนือจรดใต้และตะวันออกถึงตะวันตก จากนั้นเมืองได้ตกเป็นของพวกฟรีเจียนและอเล็กซานเดอร์มหาราช หลังจากที่กษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราชสวรรคต เมืองตกอยู่ใต้อำนาจของเซลูชิด (Seleucids) ก่อนจะตกอยู่ใต้อำนาจของชาวกาลาเทียนใน 250 ปีก่อนคริสตกาล แล้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของโรมันในชื่อ อังไครา (Ankyra) ยุคที่โรมันเรืองอำนาจมีการก่อสร้างวิหารออกุสตุส โรงอาบน้ำโรมัน และเสาหินจูเลียน
• เมื่อปี ค.ศ. 314 และ 538 ในยุคไบแชนไทน์ อังการากลายเป็นศูนย์กลาง มีการตั้งสภาจนกระทั่งถึงศตวรรษที่ 6-7 อำนาจการปกครองเมืองได้เปลี่ยนจากเปอร์เซียมาเป็นอาหรับ จากนั้น ทหารครูเสดเข้าครองเมือง ปี ค.ศ. 1701 เมืองตกอยู่ใต้การปกครองของพวกเซลจุก และออตโตมันเติร์กในปี ค.ศ. 1360 อังการา เป็นเพียงเมืองเล็กๆ ซึ่งห่างไกลความเจริญภายใต้การปกครองของสุลต่านออตโตมัน
• เมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 1920 อตาเติร์กเปิดประชุมสภาแห่งชาติที่อังการา และสถาปนาอังการาเป็นนครหลวงของตุรกีตั้งแต่ 14 ตุลาคม ค.ศ.1923 แม้อังการาจะไม่ติดทะเลและแม่น้ำสายสำคัญ แต่มีความสำคัญเพราะเป็นศูนย์กลางของอนาโตเลีย อตาเติร์กได้วางผังเมืองให้เป็นถนนยาว มีสวนสาธารณะทีป่ระกอบด้วยทะเลสาบเทียมและส่วนที่เป็นย่านที่พักอาศัยภายในเวลาไม่ถึง 10 ปี (ค.ศ.1919-1927) อังการาพลิกโฉมจากหมู่บ้านเล็กๆ กลายมาเป็นมหานคร เป็นศูนย์กลางระบบบริหารและการศึกษา รวมทั้งสถาปันการปกครอง
• เมืองอังการาในฤดูร้อน มีอุณหภูมิสูงถึง 23 องศาเซลเซียส และฤดูหนาวอาจเย็นถึง -8 องศาเซลเซียส แต่เดิม อังการใช้ถ่านหินเพื่อทำความร้อนในฤดูหนนาว จึงก่อให้เกิดปัญหาฝุ่นควันและเขม่า ปัจจุบันจึงต้องเปลี่ยนมาใช้ก๊าซธรรมชาติในการทำความร้อนแทน

• เมืองไคเซรี (Kayseri)
• ไคเซรี เป็นเมืองอุตสาหกรรม ไม่มีความสำคัญในฐานะเมืองท่องเที่ยว โบราณสถานหลักของเมืองคือ ป้อมปราการที่สร้างโดยกษัตริย์จัสติเนียนุส (Justinianus) ในปี ค.ศ. 500 สุเหร่าคูร์ชุนลู (Kursunlu) สุเหร่าฮูอันด์ ฮาทุน คูลลิเยสิ (Huand Hatun Kuliyesi) พิพิธภัณฑ์โบราณคดี พิพิธภัณฑ์อตาเติร์ก คฤหาสน์ฤดูร้อนฮีซีร์ อิลยาส เคิชคี (Hizir llyas Koshu) และสถานอาบน้ำแร่ที่สำคัญคือ ไบรัมพาซา (Bayrampass Kaplicasi)
• อาหารที่มีชื่อเสียงของไคเซรี เรียกว่า พาสทีร์มา (Pastirma) ประกอบด้วยเนื้อวัวและเนื้อแกะตากแห้งผสมกระเทียม ลักษณะคล้ายซาลามี เป็นอาหารแกล้มเหล้า และชูจุก (Sucuk) เป็นเนื้อยัดในลำไส้แพะ มีทั้งแบบเผ็ดและไม่เผ็ด เก็บไว้ได้โดยไม่ต้องแช่ตู้เย็น ทั้งพาสทีร์มาและซูจุก เป็นของฝากที่เลื่องชื่อที่ผู้มาเยือนไคเซรีต้องซื้อติดไม้ติดมือกลับไป
• อุชฮิซาร์ (Uchisar)
• อยู่ห่างจากเกอเรเม่ 3 กิโลเมตร อยู่ในจังหวัด เนฟเชฮีร์ ชื่อเมืองมีความหมายว่า ป้อมปราการทั้งสาม (อุช แปลว่า สาม ฮิซาร์ แปลว่า ป้อม) เพราะมีป้อมธรรมชาติอยู่ 3 แห่ง เป็นทำเลที่ดีในการป้องกันศัตรู มีลักษณะเด่นเป็นภูเขาขนาดใหญ่ปุพรุนเหมือนรวงผึ้ง รอบๆ รายล้อมด้วยปล่องนางฟ้า ทรงกระโจม และทรงเจดีย์เรียงรายอยู่ทั่วไปทั้งลูกใหญ่ลูกน้อย
• ในอดีต อุชฮิซาร์ ถูกใช้เป็นหอคอย หอสังเกตุการณ์ และป้อมปราการธรรมชาติสำคัญในการเฝ้าระวังภัยจากศัตรู โดยเฉพาะพวกโรมัน ในปัจจุบั ป้อมปราการอุชฮิซาร์ เปลี่ยนเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่นิยมของคัปปาโดเจีย ชาวเมืองคัปปาโดเจียส่วนใหญ่ล้วนอาศัยอยู่ในปล่องไฟนางฟ้าในลักษณะ บ้านถ้ำมาเป็นเวลาช้านานนับร้อยปีแล้ว
•ชาวบ้านที่นี่เลือกสร้างที่อยู่อาศัยแบบ เจาะเข้าไปภายในหินและขุนเขา โดยไม่มีการทุบทำลายหินเหล่านั้นทิ้ง เพื่อปรับพื้นที่ให้ราบเรียบเหมือนกับการก่อสร้างที่นิยมทำกันในปัจจุบัน ขณะเดียวกัน สำหรับบ้านเรือนหลังใหม่ๆ ที่ปลูกสร้างเพิ่มเติมทีหลัง ต่างก็พากันปลูกสร้างให้สอดรับกับภูมิประเทศเดิม เพื่อให้ดูกลมกลืนไม่แปลกแยก
• ซึ่งนอกจากบ้านถ้ำของคนแล้ว ที่นี่ยังมีบ้านถ้ำของนกพิราบอีกด้วย เนื่องจากเป็นถิ่นที่มีนกพิราบอาศัยอยู่มาก ชาวบ้านจึงขุดโพรง เจาะรูเอาไว้ให้นกพิราบไว้อยู่อาศัย
• บ้านถ้ำของนกพิราบ จึงเป็นบ้านนกที่เต็มไปด้วยสีสันสวยงาม เพื่อดึงดูดล่อตาล่อใจให้นกมาอาศัยอยู่ ทำให้อาชีพการเก็บปุ๋ยขี้นกพิราบเป็นอีกหนึ่งอาชีพของชาวบ้านในแถบนี้