ถูกใจหน้านี้ กด "ถูกใจ"
แชร์ข้อมูลให้เพื่อนๆด้วยนะครับ... |
|
|
|
ซินเจียง ประเทศจีน |
ซินเจียง ประเทศจีน |
ซินเจียง ประเทศจีน |
สนามบินอูหลูมูฉี ซินเจียง |
ซินเจียง |
ซินเจียง อูหลูมูฉี |
ซินเจียง อูหลูมูฉี |
ของฝาก ซินเจียง อูหลูมูฉี |
บันทึกการเดินทาง เที่ยวซินเจียง คานาสือ |
ซินเจียง อุทยานคานาสือ
เดือนมิถุนายน 2552 ผมเองได้รับเชิญมาสำรวจเส้นทางเขตปกครองตนเองซินเจียง
เป้าหมายของทริปนี้คืออุทยานคานาส หรือ คานาสือ แหล่งท่องเที่ยวที่การท่องเที่ยวจีนคุยนักคุยหนาว่า
"เป็นสถานที่ท่องเที่ยวธรรมชาติบริสุทธิ์แหล่งสุดท้ายของโลก"
การเดินทางของผมเริ่มต้นจากสนามเซินเจิ้น แล้วต่อเครื่องภายในมาลงสนามบินอูรูมูฉี
มณฑลซินเจียง
ถึง สนามบินอูรูมูฉี สนามบินที่ค่อนข้างใหญ่ และยังเขียนด้วย
2 ภาษาอีกด้วยคือ ภาษาจีนกลางและภาษาอุยกูร์ จากนั้นก็เดินทางไปเที่ยวดูสินค้าพื้นเมืองที่
ตลาดเอ้อเต้าเฉียว (ตลาดต้าปาจา) ซึ่งที่นี่มีสินค้าทางการเกษตรมากมาย
จำพวกผลไม้ เช่นแคนตาลูป รสชาดอร่อยมาก หวาน หอม กรอบ แล้วก็ทับทิมที่สีแดงสด
จำพวกองุ่นก็เยอะ ซึ่งเป็นผลไม้พื้นเมืองของที่นี่ นอกนั้นก็มี
มีดเหล็กซินเจียง, เสื้อผ้า, และของที่ระลึกมากมาย บรรยากาศของเมืองนี้ก็ดูไม่เหมือนเมืองจีน
ผู้คนก็คล้ายๆกับแขกอาหรับ หน้าตาหล่อเหลา สาวๆก็สวย บ้านเมืองก็เหมือนกับแขกตะวันออกกลาง
สำหรับรายการเย็นนี้ ไกด์บอกว่าจะพาไปดูโชว์ แต่ผมจำชื่อภาษาจีนไม่ได้ก็ขอเรียกว่าโชว์ซินเจียงดีกว่า... |
การเดินทางมาเมืองอูรูมูฉี ซินเจียง
การเดินทางมาเมืองอูรูมูฉี สามารถเดินทางได้หลายเส้นทาง
แต่ขอแนะนำแบบเอาที่นั่งเครื่องไม่นานดีกว่า
1.เส้นทาง กรุงเทพฯ - คุนหมิง แล้วต่อเครื่องภายในไปเมืองอูรูมูฉี
เส้นทางเส้นนี้น่าจะใกล้ที่สุดครับ
2.เส้นทาง กรุงเทพฯ - กวางเจา แล้วต่อเครื่องภายในไปเมืองอูรูมูฉี
เส้นทางเส้นนี้ก็ดีครับ |
ทะเลทรายโกบีอันกว้างใหญ่
เขตปกครองตนเองซินเจียง |
|
|
เมืองอูรูมูฉี
เขตปกครองตนเองซินเจียง |
|
|
เที่ยวซินเจียง
ตลาดเอ้อเต้าเฉียว (ตลาดต้าปาจา) เมืองอูรูมูฉี |
|
|
เที่ยวซินเจียง
ตลาดเอ้อเต้าเฉียว (ตลาดต้าปาจา) เมืองอูรูมูฉี |
|
|
เขตปกครองตนเองชนชาติอุยกูร์ ซินเจียง
เมืองเอก อูรูมูฉี ชื่อเดิม
ซีเฉิง แปลว่า เมืองทางตะวันตก ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ
ประมาณ 1/6 ของพื้นที่ทั้งประเทศ นับเป็นพื้นที่เขตปกครองที่ใหญ่ที่สุดของจีน
ทิศตะวันออกเฉียงเหนือติดกับประเทศมองโกเลีย
ทิศดะวันตกติดกับประเทศรัสเซีย คาซัคสถาน คีร์กิซสถาน
และทาจิกิสถาน
ทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดกับอัฟกานิสถาน ปากีสถาน และอินเดีย
มีชายแดนยาวถึง 5,600 กิโลเมตร
มีพื้นที่ 1.66 ล้านตร.กม แบ่งเขตการปกครองเป็น 17 เมือง
70 อำเภอ และ 844 หมู่บ้าน ในจำนวนนี้มีหมู่บ้านชนส่วนน้อยถึง
42 หมู่บ้าน ในเมืองใหญ่ทั้ง 13 เมือง เป็นเขตปกครองตนเองของชนส่วนน้อยถึง
5 เมือง
ภูมิประเทศ เขตปกครองตนเองซินเจียงเป็นพื้นที่ทะเลทรายโกบี
22 % พื้นที่ภูเขา 37% พื้นที่เนินเขาเตี้ยๆ 19% และพื้นที่ราบ
44% โดยแบ่งเป็น 5 เขตสำคัญ ได้แก่
บริเวณเทือกเขาอาเอ่อไท่ซันทางทิศเหนือมีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล
2,000-3,000 เมตร เป็นเขตเชื่อมต่อของดินแดน 3 ประเทศ จีน-มองโกล-รัสเซีย
บริเวณที่ราบจุ่นก๋าเอ่อทางเหนือของเทือกเขาเทียนซัน มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล
200-1,000 เมตร มีพื้นที่ราว 380,000 ตร.กม. ผืนดินทางฝั่งตะวันตกลาดต่ำ
แต่ทางตะวันออกยกตัวสูง
บริเวณเทือกเขาเทียนซัน สูงเหนือระดับน้ำทะเล 3,000-5,000
เมตร ยอดสูงสุดมีความสูง 7,443 เมตรที่ยอดทัวมู่เอ่อ บริเวณนี้มีที่ราบฮามี่
ถูหลู่ฟาน หุบเขาอีหลี
บริเวณที่ราบถาหลี่มู่ ทางตอนใต้ของเทือกเขาเทียนซัน มีพื้นที่ราว
530,000 ตร.กม. มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 700-1,300 เมตร
บรเวณตอนกลางเป็นพื้นที่ทะเลทรายที่กว้างใหญ่ที่สุดของประเทศ
คือ ทะเลทรายถ่าเค่อลามากัน มีพื้นที่ 337,600 ตร.กม.
บริเวณเทือกเขาคุนหลุน (คุนลุ้น) อาเอ่อจินซัน และที่ราบสูงพ่าหมีเอ่อ
รวมเรียก แนวเทือกเขาคุนหลุน มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเลราว
5,000-6,000 เมตร บริเวณดังกล่าวมียอดเขาที่มีความสูงเป็นอันดับ
2 ของโลก คือยอดเขาเฉียวเกอหลี่ มีความสูง 8,611 เมตร
ทรัพยากร มีทรัพยากรสัตว์ป่า
699 ชนิด พืชป่ามีมากนับหลายพันชนิด เป็นพืชเศรษฐกิจกว่าพันชนิด
ที่สำคัญได้แก่ ปอ ยางพาราเป็นต้น สำหรับแร่ธาตุที่สำรวจพบปริมาณแล้วมี
122 ชนิด แร่ที่มีปริมาณมากอยู่ในอันดับต้นของประเทศ ได้แก่
เบริลเลี่ยม โซเดียมไนเตรท ไมก้า และดินทำเครื่องเคลือบ
เป็นต้น เฉพาะแร่เหล็กมีปริมาณสะสมที่ได้สำรวจแล้ว 730 ล้านตัน
ภูมิอากาศ สภาพอากาศแห้งแล้ง
อุณหภูมิต่ำสุดเดือนมกราคม -20 ถึง -10 องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุดเดือนกรกฎาคมราว
27 องศา ทั่วมณฑลปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีราว 150 มิลลิเมตร
โดยเฉพาะบริเวณเมืองยั่วเชียง เมืองถูหลู่ฟานปริมาณน้ำฝนต่ำสุดราว
10-20 มิลลิเมตร ฤดูร้อนที่เมืองถูหลู่ฟานมีอุณหภูมิสูงกว่า
40 องศาเซลเซียสราว 30-40 วัน จากอดีตได้ชื่อว่าเป็น เมืองแห่งไฟ
ซินเจียงได้รับการประกาศจากสถาบันการแพทย์ธรรมชาตินานาชาติให้เป็นเขตพื้นที่ที่มีประชากรอายุยืนยาวของโลก
มีประชากรที่มีอายุร้อยปีขึ้นไปถึง 865คน จากกลุ่มผู้สูงอายุทั่วประเทศจีน
3,765 คน
ในเขตนี้มีประชากรชาวฮั่น 7.5 ล้านคน คิดเป็น 40.61% ของประชากรทั้งเขต
นอกจากนี้เป็นชนชาติต่างๆ 47 กลุ่ม ที่สำคัญได้แก่ อุยกูร์
ฮาซัค มุสลิม มองโกล แมนจู รัสเซีย ถ่าจี้เค่อ ทาถาเอ่อร์
ต๋าว่อเอ่อร์ |
โชว์ซินเจียง
โชว์วัฒนธรรมของชนเผ่าอุยกูร์ |
|
|
โชว์ซินเจียง อูรูมูฉี |
โชว์ซินเจียง อูรูมูฉี |
โชว์ซินเจียง อูรูมูฉี |
โชว์ซินเจียง อูรูมูฉี |
เขตปกครองตนเองซินเจียง
เขตปกครองตนเองซินเจียงเป็นพรมแดนที่กั้นระหว่างดินแดนเอเชียกลางกับประเทศจีน
ในประวัติศาสตร์แล้ว ซินเจียงถือเป็นจุดนัดพบสำคัญทางการค้าและวัฒนธรรม
เนื่องจากเคยเป็นพื้นที่หยุดพักผู้คนและสินค้าของ เส้นทางสายไหม
ส่งผลให้ดินแดนแห่งนี้ได้รับมรดกตกทอดทางวัฒนธรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
เป็นอย่างยิ่ง
กลุ่มชนพื้นเมืองของมณฑลซินเจียงคือชาวอุยกูร์ ซึ่งเป็นกลุ่มคนมุสลิมที่มีลักษณะชาติพันธุ์
ภาษา และวัฒนธรรม เป็นพวกเติร์ก อันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากชาวฮั่นที่เป็นผู้ปกครองและเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่ครอบครองดินแดนส่วนที่เหลือของจีน
การดำรงอยู่ของชาวอุยกูร์นี่เองที่ทำให้ซินเจียงกลายเป็นมณฑลเดียวของประเทศจีนที่มีชาวมุสลิมเป็นกลุ่มคนส่วนใหญ่
ซินเจียงถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของจีนตั้งแต่ช่วงคริสต์ศตวรรษที่
19 หลังจากพรรคคอมมิวนิสต์สามารถเปลี่ยนแปลงการปกครองของประเทศจีนได้สำเร็จใน
ปี พ.ศ.2492 (ค.ศ.1949) ซินเจียงก็มีสถานะเป็น "เขตปกครองตนเอง"
ของสาธารณรัฐประชาชนจีน
ในมุมมองของรัฐบาลกลาง ซินเจียงถือเป็นส่วนหนึ่งของจีนตลอดมา
โดยรัฐบาลของจีนพยายามกลืนกลายชาวอุยกูร์ในซินเจียง ด้วยนโยบายการส่งชาวฮั่นจำนวนมากเข้าไปอยู่อาศัยในซินเจียง
จากที่ในปี พ.ศ. 2496 มีชาวฮั่นอยู่ในซินเจียงเพียง 5 แสนคน
แต่ในปี พ.ศ.2543 มีชาวฮั่นในมณฑลแห่งนี้เพิ่มมากขึ้นเป็น
7.5 ล้านคน หรือถือเป็นร้อยละ 42 ของประชาก นอกจากนั้นชาวฮั่นยังกลายเป็นกลุ่มคนส่วนใหญ่ของเมืองอูรุมชี
เมืองเอกของเขตปกครองตนเองซินเจียงเสียด้วย
ซินเจียง เป็นเขตปกครองพิเศษเหมือนกับเขตปกครองตนเองทิเบต
แต่ซินเจียงเป็นเขตปกครองพิเศษที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศจีน
มีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นทะเลทราย ซึ่งทะเลทรายในซินเจียงนี่ถือว่าเป็นทะเลทรายที่ใหญ่ที่สุดของประเทศจีน
ประชาชนส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิม พื้นเพของพวกเขาอพยพมาจากตะวันออกกลาง
แถวๆตุรกี ซึ่งในอดีตมีการค้าขายกับจีนและเส้นทางค้าขายนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางสายไหม
เมื่อระยะเวลาล่วงเลย คนที่อยู่ในละแวกนั้นก็กลมกลืนระหว่างจีนกับตะวันออกกลาง
คนซินเจียงเลยมีหน้าตาแบบแขกๆ ผสมกับแบบจีน บางคนหน้าตาเป็นจีนแต่ตาสีเขียว
พวกเขาจะสวมเสื้อผ้าแบบมุสลิม ผู้ชายไว้หนวดไว้เครา ถือว่าซินเจียงมีวัฒนธรรมที่น่าสนใจมาก
การเดินทางไปซินเจียง จากเมืองไทยนับว่าสะดวกพอสมควรครับ
คือนั่งเครื่องบินจากกรุงเทพฯ ไปคุนหมิง จากคุนหมิงก็ต่อเครื่องบินไปอุรุมูฉี
เมืองหลวงของซินเจียง ซึ่งนับว่าสะดวกที่สุด ใกล้ที่สุดสำหรับนักท่องเที่ยวไทย
สภาพภูมิประเทศของซินเจียง
พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นทะเลทราย ทางเหนือมีความอุดมสมบูรณ์
มีเทือกเขาเทียนซาน อัลไต คุนหลุน แล้วก็มีทะเลทรายโกบีเป็นแหล่งธรรมชาติที่สำคัญ
บางส่วนที่มีความชุ่มชื้น อุดมสมบูรณ์ ก็เป็นทุ่งหญ้าซึ่งมีบรรยากาศคล้ายๆ
กับประเทศตะวันตก ถ้าดูรูปถ่ายเผินๆ ก็อาจนึกว่าเป็นประเทศในแถบยุโรปได้เลย
แหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจ
ส่วนใหญ่เป็นแหล่งธรรมชาติ เช่น ทุ่งหญ้า ป่าสน แล้วก็ทะเลทราย
นอกจากนั้นก็เป็นการไปเที่ยวตามหมู่บ้านเล็กๆ ของชนกลุ่มน้อย
ซึ่งมีบรรยากาศของชาวมุสลิม น่าสนใจครับ
สิ่งอำนวยความสะดวก เช่น
โรงแรม ร้านอาหาร นับว่าดี เพราะรัฐบาลจีนเข้าไปส่งเสริมเรื่องการท่องเที่ยวในพื้นที่แถบนี้มาก
โดยให้ชาวจีนจากปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ เข้าไปลงทุน มีโรงแรมดีๆ
เยอะ
บรรยากาศท่องเที่ยวซินเจียง
ส่วนใหญ่เป็นบรรยากาศแบบธรรมชาติ ทุ่งหญ้าสวย มีฝูงแกะ แล้วก็บรรยากาศแบบคาวบอยจีน |
คานาสือ
อุทยานคานาส แหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามที่สุดของซินเจียง |
|
|
คานาสือ
อุทยานคานาส แหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามที่สุดของซินเจียง |
|
|
คานาสือ ซินเจียง |
คานาสือ ซินเจียง |
คานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
อุทยานคานาสือ ซินเจียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง
หมู่บ้านคนเลี้ยงม้า ระหว่างทางไปอุทยานคานาสือ |
|
|
หมู่บ้านเหอมู่เซียง
หมู่บ้านคนเลี้ยงม้า ระหว่างทางไปอุทยานคานาสือ |
|
|
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
หมู่บ้านเหอมู่เซียง |
ธารน้ำห้าสี
หรือ หาดห้าสี ซินเจียง |
|
|
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ธารน้ำห้าสีหรือหาดห้าสี |
ขี่อูฐที่เมืองผีอูเหอเอ่อ
หรือ แพะเมืองผี ซินเจียง |
|
|
ขึ่อูฐที่แพะเมืองผี |
ขึ่อูฐที่แพะเมืองผี |
ขึ่อูฐที่แพะเมืองผี |
เมืองผีอูเหอเอ่อ หรือ แพะเมืองผี |
เมืองผีอูเหอเอ่อ (แพะเมืองผี) |
เมืองผีอูเหอเอ่อ หรือ แพะเมืองผี |
เมืองผีอูเหอเอ่อ (แพะเมืองผี) |
เมืองผีอูเหอเอ่อ หรือ แพะเมืองผี |
อ่าวห้าสี
หรือ ภูเขาห้าสี ซินเจียง |
|
|
ทะเลทรายโกบี ซินเจียง |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
อ่าวห้าสี หรือ ภูเขาห้าสี |
กลางทะเลทรายโกบี
ซินเจียง |
|
|
ทะเลทรายโกบี ซินเจียง |
ทะเลทรายโกบี ซินเจียง |
ทะเลทรายโกบี ซินเจียง |
ทะเลทรายโกบี ซินเจียง |
ทะเลทรายโกบี ซินเจียง |
วิถีชีวิตกลางทะเลทราย |
วิถีชีวิตกลางทะเลทราย |
บ่อน้ำมันในทะเลทราย |
|